Jestem fanem Transformerów, ale ostatni film tak mi obrzydził tę markę, że mam BBB kompletnie gdzieś.

Ja nie jestem fanem Transformersów i rzadko je oglądałem jako dzieciak, ale może kiedyś obejrzę, bo już po samym zwiastunie da się odczuć zmianę reżysera

Wiem jaką popularnością się tutaj ostatnio cieszą krytycy, ale wyszły pierwsze recenzje, i póki co wychodzi najlepszy film z serii (97%), opinie widzów również są pozytywne
https://www.rottentomatoes.com/m/bumblebee/

BUMBLEBEE jest całkiem przyjemnym, bardzo oldskulowym filmem. Akcja rozgrywa się w roku 1987, i wszystko co widzimy na ekranie wprost krzyczy "lata 80-te!", a sam film przypomina klasyczne kino przygodowe dla nastolatków z tamtej epoki. Widać wyraźnie, że twórcy naprawdę, naprawdę starali się z całych sił, żeby ich dzieło miało klimat, serce i emocje. Może nie działa to do końca, w 100% sprawnie, ale za dobre chęci należą się brawa. Naprawdę niełatwo jest zrobić dobry film opierając się na takim materiale źródłowym (czyli po prostu wielkie roboty robiące totalną demolkę).

BUMBLEBEE jest bardzo komiksowy, w tym znaczeniu, że nie sili się na żadnego rodzaju pseudo-realizm, jak to było u Baya. Mamy tu bardzo prostą historyjkę fantasy opowiedzianą z dużą sprawnością, bez prób zrobienia najbardziej "epickiej" rozwałki w historii. Rdzeniem filmu jest jednak relacja B z Charlie, i o dziwo ogląda się to miło. Bohaterowie są sympatyczni i widać rodzącą się między nimi więź. Charlie jest dość interesującą bohaterką z prawdziwym tłem i motywacjami. Nawet B ma swój konkretny charakterek, mimo bycia "syntetyczną" postacią, na dodatek pozbawioną kwestii dialogowych. Antagoniści też nie są tylko niemymi potworami. Ludzcy bohaterowie drugiego planu są całkiem sensowni i mają swoje miejsce i cel w opowieści. John Cena jest komiczną parodią trepów z filmów Baya i jednocześnie jedynym głosem rozsądku w armii (rzuca przezabawną kwestię, próbując odwieść swoich przełożonych od pomysłu współpracy z polującymi na B: "przecież oni się do cholery przedstawili jako DECEPTIKONI!", myślałem, że padnę). Na szczęście nie wsadzono na siłę żadnego romansu, a układ Charlie z Memo to czyste koleżeństwo - chociaż biedny Memo liczy na coś więcej, ale w sposób oczywisty został skierowany do Friendzone. Co za ulga po tych wszystkich Bayowych udanych romansach!

Pod względem oprawy audio-wizualnej BUMBLEBEE zjada Transformersy Baya na śniadanie. Nie tylko widać postęp techniczny, ale również sam design postaci i koncepcja scen akcji (a jest ich kilka) ma o wiele większy sens. Tym razem pamiętałem jak wyglądają poszczególni "roboci" bohaterowie i byłem w stanie ich od siebie odróżnić. Sam B jest wizualnie bardzo charakterystyczny, a kiedy przychodzi co do czego, jest całkiem sprawnym zabijaką. Jest to wszystko zrobione z głową, bo B w porównaniu ze swoimi przeciwnikami jest malutki, musi więc nadrabiać agresją i pomysłowością w walce. Sceny starć zrobione są tak, że wiadomo co się dzieje, i kto gdzie jest.
Muzycznie - oryginalna ścieżka dźwiękowa jest trochę nudna ale za to jest dużo muzyki "z epoki",i to robi nawet fajny klimat.

Ale najważniejsze jest to, że ten film nie traktuje widzów jak idiotów, a materiał źródłowy z odpowiednim szacunkiem. I dzięki temu wszystko trzyma się kupy, mimo swojej totalnej absurdalności. Bay, od samego początku w sposób aktywny nabijał się ze swojej publiki, i co gorsza świadomie obrażał ją (poważnie, jeżeli ktoś jest zainteresowany, proszę obejrzeć cykl video esejów Lindsay Ellis pt "The Whole Plate"). Bay, będąc kompetentnym filmowcem, celowo łamał wszystkie reguły języka filmowego, żeby tylko pokazać publice palec i powiedzieć jej "ja was prostaki obrażam, a wy i tak oglądacie moje filmy". Na szczęście ktoś w końcu gościa odsunął, chociaż moim zdaniem facet za całokształt swojej twórczości powinien dostać takiego kopa, żeby sam na Cybertron doleciał... albo przynajmniej żeby nie miał już nigdy nic wspólnego z Transformerami.

Ogólnie, film jest całkiem porządny, żadne arcydzieło, ale nadrabia fajnym klimatem lat 80-tych i dobrymi chęciami twórców. Zupełnie inna rzecz niż to paskudne, nieoglądalne g... faceta o nazwisku na B. Mam nadzieję, że spodoba się widzom, bo jeżeli w ogóle robić filmy o robotach zmieniających się w auta i samoloty, to właśnie takie. Ja nie jestem ani fanem, ani znawcą Transformersów ale z tego co słyszałem, "prawdziwi fani" zaakceptowali Bumblebee, więc jest nadzieja na przyszłość. Moja ocena w oldskulowej skali : mocna trójka, a za dobre chęci, "na zachętę" nawet 3+.

Już na początku twórcom udało się skutecznie mnie wnerwić poprzez zwalone AR. Czy oni ku*wa nie wyciągnęli żadnych wniosków z tych odpałów Bay`a przy Ostatnim Rycerzu? Dobrze, że chociaż się w trakcie seansu nie zmieniało bo bym nie wiem co zrobił.

A sam film ogólnie w porządku, ale bez jakichś fajerwerków, zwłaszcza, że nie trudno było zrobić coś lepszego od wysrywów Michasia Zatoki. Aczkolwiek twórcy po raz kolejny myślą, że widz jest kompletnym idiotą. Reżyser mówił, że nie dał Megatrona na Cybertronie (swoją drogą to najlepsze sceny w filmie, szkoda, że tak mało ich było), bo ten był zamrożony w tym czasie na Ziemi. Ale, że Optimus dopiero w pierwszym filmie przybył na Ziemię to już nagle zapomniał i Prime jest w lesie na końcu filmu. No clusterfuck do potęgi.

Zabawne trochę jest to, że w końcu dobrze oceniany film z tej serii, a jest klapą finansową. xD Niech zrobią w końcu hard reboot bo to już nie jest śmieszne patrzeć co się dzieję z tą marką.

i kochany film, nic odkrywczego w kinematografii, raczej coś jak te filmy familijne puszczane w weekend koło południa kiedy byliśmy młodzi Cieszę się że poszłam na ten film do kina, i nawet wzbudził moje zainteresowanie uniwersum.

Byłem ciekawy tego filmu, z racji pogłosek jakie słyszałem o odmiennym podejściu przy produkcji, inne założenia, kameralność, 80s nostalgia. Inny film niż poprzednie Transformersy. I cóż, te doniesienia nie kłamią, ale dostałem coś, co mnie nie usatysfakcjonowało. Bo Transformersy to właśnie taka rozpierducha, epickie walki, to to, co działało w częściach 1-4. Tutaj niby trochę tego jest, trochę nie, za to mamy większy nacisk na relację Transformer/nastolatka. Relacja jest bardzo sztampowa, tak jak i owa nastolatka, z jej standardowymi problemami (tata umar, mama nie rozumie, ojczym się stara ale to nie to, bieda, brak przyjaciół, poza oczywiście jednym nerdem który się zakochał... itd. przepraszam, zaczynam przysypiać xD). No i ta nastolatka spotyka sobie robocika i się zaprzyjaźniają i przechodzą przez wszystkie etapy przyjaźni obca forma życia&nastolatka. Gdzieś tam w tle są dwa złe roboty, trochę źli wojskowi którzy jednak oczywiście nie są źli, dużo sytuacji które mają wywołać uśmiech i ogólny feelgood. Słowem: nic ciekawego. No i jako wisienka na torcie, fakt że jest to soft-reboot, podają nam tu informacje niezgodne z tym co było w poprzednich filmach (przybycie Bumblebee i Oprimusa na Ziemię). Nie lubię, jak film mi kłamie.

Bardziej czekam już na Transformers 6, bo ponoć nie zrezygnowali jeszcze z kontynuacji. T5 był jak był (czyli tragiczny), ale stworzył dużo ścieżek którymi można dalej pójść. Życzę sobie, żeby tak było.